تاثیر رنگ در هویت طراحی نمای مسکونی

طراحی نما

هویت در طراحی نما / نمای مسکونی

مقوله‌ای به نام‌ هویت‌ سابقه‌ای به بلندای تاریخ دارد. آن‌ زمان که انسان احساس کرد باید به کیستی و چیستی خود در برابر طبیعت و ماورای طبیعت پاسخ گوید،هویت متولد شد.

پرسش هویت به ویژه در چند دهه گذشته، بی گمان یکی از مهم ترین پرسش ها در حوزه روابط میان افراد و جوامع بوده است. چندان که هم خود پیوسته در کانون توجه رسانه های همگانی بوده و هم عرصه ای برای تفسیر و سنجش هر گونه بیان یا بیانیه فراهم کرده است. توجهی چنین فراگیر به این پرسش بدون در نظر گرفتن سرچشمه های گوناگون آن، نشان دهنده اهمیت شناخت هویت است. از سوی دیگر گوناگونی و تضادآرایی که به طور مستقیم و غیر مستقیم درباره مفهوم هویت ارایه می شوند، پیچیدگی آن را نشان می دهد و در نتیجه این امر شرایط مطلوبی را برای بررسی های بیشتر درباره هویت ایجاد می کند.

امروزه در جامعه ما در میان معماران، هنرمندان و گروه کوچک منتقدان، اندیشمندان، مردم و مدیران، از هویت بسیار سخن گفته می شود. معمولا کانون سخن نگهداری از ارزش های کهن و جلوگیری از ورود ارزش های بیگانه است. بحث هویت پرسش ویژه این سال ها نیست و دست کم از چهار دهه پیش تاکنون محور بحث بوده است. در این سال ها راه های بسیاری برای بازیابی آنچه با نام های هویت ملی، هویت ایرانی، هویت ایرانی اسلامی و … نامیده شده، اندیشیده و به مرحله اجرایی شدن رسیده است. با این همه تاثیر این اندیشه ها در فضای عمومی جامعه به طور شفاف مشخص نشده است، زیرا هنوز نظریه یا نظریه هایی برای تعیین مولفه های دخیل در این دگرگونی ها وجود ندارد.

در کشورهای مختلف سعی بر هویت بخشی به معماری انجام شده است. در ادامه یکی از پروژه ها در کره جنوبی که مفهوم هویت در آن مطرح شده است را معرفی خواهیم کرد.

هویت بخشی به نما توسط رنگ در آسمانخراش های کره جنوبی

شرکت هلندی UNStudio برای همگن کردن معماری در آسیا راه حلی تحت عنوان رنگ و الگو در معماری خارجی و طراحی نما ارائه کردند. ایده ی آن ها در طراحی نما و نمای مسکونی در قالب الگوهای دیجیتالی به نمایش گذاشته شده که با مطرح شدن آن، بیش از ۲۰ ساختمان بلند مرتبه با این الگوها در نما شکل گرفته اند.

در طراحی نما این ساختمان ها بهره گیری از طیف های رنگی مختلف، زون های متفاوتی را در نما ایجاد کرده است که هر کدام هویت منحصر به فرد خود را دارند. در واقع این طور می توان بیان کرد که طیف های رنگی متفاوت علاوه بر هویت بخشی به نما، یک اجتماع همگن را خلق کرده است.

نظریه مطرح شده توسط این شرکت در اغلب کشورهای آسیا گسترش یافته است به طوری که اغلب ساختمان های ۳۰ طبقه به بالا نمایی یکسان و همگن دارند.

طراحان برای استفاده از ایده ی مطرح شده، یک رنگ زمینه مانند طوسی و دو رنگ متمایز را برای خطوط افقی و مورب نما در نظر می گیرند، خطوط افقی به موازات پنجره ها و بالکن ها  و خطوط مورب با رنگ دیگر در نما گسترش می یابند که همگی از الگوهای دیجیتالی پیروی می کنند.

در طراحی لنداسکیپ مجموعه، فضاهای جمعی با متراژ ۴۰۰ متر مربع، مسیرهای پیاده روی و فضای سبز در نظر گرفته شده است.

با این ویژگی ها، این پروژه در کره ی جنوبی بسیار مطرح است، به این دلیل که علاوه بر هویت بخشی به معماری، رفاه ساکنان را فراهم کرده است.

این مفهوم و ایده در معماری امروزی می تواند پرکاربرد باشد، چرا که علاوه بر سبک سازی نمای ساختمان ها  و کاهش هزینه های مصالح مصرفی به خصوص در شهر تهران، می توان با به کارگیری رنگ ها، مفاهیم و الگوهای معماری گذشته، رنگ و بویی تازه به معماری معاصر ببخشیم.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *